3 Анга: «Ол Келлик Сенмисе, огъесе башханымы сакълайыкъ?» – деп айтдырды.
Мен жолларымы ачыкъ этеме, Сен мени тилегими къабыл этгенсе; жорукъларынга мени юйрет.
Аны юсюнден: „Ма, Мен билдириучюмю Сени аллынгда иеме, ол а Сени аллынгда жолунгу хазырлар“ деп жазылгъан олду.
Исса алагъа жууапха: «Барыгъыз, не эшитгенигизни эм не кёргенигизни Ахиягъа айтыгъыз:
«Сионну къызына: „Ма, сени Патчахынг, эшекге, жегилген эшекни гылыууна минип, санга жууашлыкъ бла келеди“ дегиз», – деп айтылгъан сёз толур ючюн болду.
Аллында бла ызындан баргъан халкъ а: «Хозана Дауут Улуна! Раббийни аты бла Келген алгъышлыды! Эм Бийикдегине хозана!» – деп къычыра эдиле.
Аллында баргъанла да, ызындан баргъанла да: «Хозана! Раббийни аты бла Келген алгъышлыды!
«Раббийни аты бла келген Патчах алгъышлыды! Кёкледе жарашыулукъ, Эм Бийикдегине махтау!» – дей эдиле.
Марта Анга: «Алайды, Раббий! Сен дуниягъа келген, Аллахны Уланы Масих болгъанынга мен ийнанама», – деди.
Хурма терек бутакъла алып, Аны аллына чыгъып: «Хозана! Раббийни аты бла келген, Израильни Патчахы алгъышлыды!» – деп къычыра эдиле.
Ол Мени махтаулу этерикди, нек десегиз Меникинден алып, сизге билдирликди.
Исса анга: «Манга ийнан, тиширыу, аллай заман келеди, Атагъа, ол заманда не бу тауда эм не Иерусалимде табынып къаллыкъ тюйюлсюз.
Ол заманда, Исса этген илишанны кёрген адамла: «Кертиси да дуниягъа келлик файгъамбар Буду», – дедиле.
Халкъдан кёпле уа Анга ийнаннган эдиле эм: «Масих келсе, Бу этген илишанладан кёп этерми?» – дей эдиле.
«Нек десегиз энтда бир аз, бек аз замандан, Келлик келликди, мычырыкъ тюйюлдю.