28 Битеу инжилгенле эмда унукъгъанла, Манга келигиз, Мен сизни тынчайтырыкъма.
Нек десегиз Раббийни сёзю тюздю, Аны битеу ишлери да ышаннгылыдыла.
Мени жюрегим ичимде къабынып къалды, акъылымда от жанды. Мен тилим бла сёлешип башладым:
Мени жюгюмю кётюрюгюз эм Менден юйренигиз; нек десегиз Мен сабыр эм жууаш жюреклиме, сора жанларыгъызгъа тынчлыкъ табарсыз.
Ала кётюрюрге тапсыз ауур жюкле къысып, адамланы имбашларына саладыла, кеслери уа аланы бармакълары бла тепдирирге да сюймейдиле.
Ата Манга бергенлени барысы да Манга келликдиле, Манга келгенни да тышына къыстарыкъ тюйюлме.
Байрамны ахыргъы, уллу кюнюнде уа Исса, ёрге туруп, уллу ауаз бла: «Суусап болгъан адам, Манга келсин да ичсин!
Энди уа сиз, не бизни аталарыбыз неда биз кесибиз кётюралмагъан жюкню сохталаны боюнларына салыргъа кюрешип, Аллахны нек сынайсыз?
Мен этген хар ишде сизге, алай урунуп, къарыусузлагъа болушургъа эмда Раббий Иссаны Кеси: „Алгъандан эсе, берген насыплыды“ деп айтхан сёзюн эсде тутаргъа керек болгъанын кёргюзтгенме» деп сёлешди.
Алай бла бизге Масих берген азатлыкъда туругъуз эм энтда жангыдан къул болууну боюнсасын боюнугъузгъа такъмагъыз.
Азап чекген сизге уа бизни бла бирге ырахатлыкъ бериу Аллахны аллында тюз ишди. Бу Раббий Иссаны къудуретли мёлеклери бла кёкден келген заманында боллукъду.
Ол себепден, Аны берлик ырахатлыгъына кирирге энтда ант бла берилген сёзню кючю бар заманда, бизден биреу да андан къуру къалмаз ючюн сакъ болайыкъ.
Нюр да, келин да: «Кел!» – дейдиле. Эшитген да: «Кел!» – десин. Суусап болуп термилген келсин, алыргъа сюйген да жашау сууун хакъсыз алсын.