Ол заманда ала да Анга жууапха: „Раббий! Биз Сени ач болуп, неда суусап болуп, неда жолоучу болуп, неда жаланнгач болуп, неда ауруп, неда тюрмеде болуп къачан кёрюп, Санга къарамай къойгъанбыз?“ деп айтырыкъдыла.
Ол кеси юйюрю бла бирге сууда кёмюлдюрюлгенден сора бизден: «Сиз мени Раббийге ийнаннганнга санай эсегиз, мени юйюме келип, анда туругъуз», – деп тиледи. Эмда бизни къоймай элтди.