Ала кетгенден сора уа, Раббийни бир мёлеги Юсюпге тюшюнде кёрюнюп: «Тур, Сабийни да, Аны анасын да алып, Мисирге къач, мен санга айтхынчы, анда тур; нек десенг Сабийни ёлтюрюр ючюн, Ирод Аны излерге тебирегенди», – деди.
Ол себепден, ма, Мен сизге файгъамбарланы, акъылманланы, алимлени иеме; сиз аланы бир къауумларын ёлтюрлюксюз, къачха керликсиз, бир къауумларын а синагогаларыгъызда тюериксиз эм шахардан шахаргъа къууарыкъсыз;
Ол заманда кёкде Адам Улуну илишаны кёрюнюрюкдю; ол заманда битеу жерни халкълары жилярыкъдыла, Адам Улуну, уллу къудурети бла эм аламатлыгъы бла кёк булутланы юсюнде келгенин кёрлюкдюле.
Исса анга: «Сен айтдынг; мындан ары сиз Адам Улуну Къудуретлини онг жанында олтуруп, кёкдеги булутланы юсюнде келгенин кёрюрсюз, деп окъуна айтама сизге», – деди.