16 «Ма, Мен сизни, къойланы бёрюле ичине ийгенча, иеме: алай бла, жилянлача, акъыллы, кёгюрчюнлеча, хыйласыз болугъуз.
Ма, Мен сизге алгъындан айтдым.
Аны бийи, кесини жумушчуларына тамата этип алагъа заманында аш берирге салгъан ышаннгылы эм акъыллы къул ким эсе?
Аладан бешиси акъыллы, бешиси уа оюмсуз эдиле.
Акъыллылары уа чыракълары бла бирге, жау орунларына чыракъ жау алдыла.
Акъыллылары уа: „Бизде да, сизде да кемлик болмаз ючюн, андан эсе сатыучулагъа барыгъыз да кесигизге жау сатып алыгъыз“ деп жууап бердиле.
Барыгъыз! Мен сизни, къозуланы бёрюле ичине ийгенча, иеме.
Нек десегиз Мен сизге сёзге усталыкъ да, акъылманлыкъ да берликме. Сизге къажау тургъанланы бири да жууап этерге, не къажаулукъ этерге болаллыкъ тюйюлдю.
Нек десегиз мен бу дуниядан кетгенден сора, арагъызгъа сюрюуню аямагъан жыртхыч бёрюле кирликлерин билеме.
Къарындашла! Акъылдан сабийле болмагъыз: аманлыкъ жанындан гитче сабийле болугъуз, акъыл жанындан а акъыл-балыкъ болгъанла болугъуз.
Нек десегиз дунияда, бегирек да сизни арагъызда, биз адам акъылманлыкъ бла тюйюл, Аллахны шафауаты бла, Аллахдан келген тюз жюреклилик бла эм ачыкъ кёллюлюк бла жашагъаныбызгъа бизни жюрегибиз шагъатлыкъ этеди. Эмда муну бла махтанабыз.
Ол а сейир тюйюлдю, нек десегиз шайтан кеси жарыкъны мёлегини сыфатына киреди.
Алай а, жилян кесини хыйлачылыгъы бла Хауаны терилтгени кибик, сизни да акъылларыгъыз, Масиххе тюз ниетлиликден тайып, бузулурла деп къоркъама.
Бу уллу саугъагъа жууаплы болуп, бизни этген къуллугъубуздан бизге киши гурушха болмаз ючюн сакъ болабыз.
Ол себепден биз да, муну эшитген кюнюбюзден башлап, сизни ючюн тохтамай дууа этип, сиз нюр жанындан хар тюрлю акъылманлыкъ бла эм ангылау бла Аллахны буйругъун толу билир ючюн тилек этебиз.
Замандан тап хайырланып, ийнанмагъан адамла бла тюбешгенде, акъыллылыкъ кёргюзтюгюз.
Сизни – ийнаннганланы – аллыгъызда биз къалай сыйлы, тюзлюклю эм айыпсыз жашагъаныбызгъа сиз шагъатсыз, Аллах да шагъатды.
Хар тюрлю аманлыкъдан тыйылыгъыз.