Жюзбашчы эм аны бла бирге Иссаны сакълагъанла, жер титирегенни эм битеу болуннганны кёргенде, бек къоркъуп: «Кертиси да Бу Аллахны Уланы эди!» – дей эдиле.
Исса шабат кюнню бузгъан бла да къалмай, алай а Аллахха Атам деп айтып, Кесин Аллахха тенг этгени ючюн иудейлиле Аны ёлтюрюрге дагъыда бек излей эдиле.
Нек десегиз уллу эм махтаулу Аллахдан Анга: «Бу Мени ыразылыгъым Анда болгъан, Мени Сюйюлюннген Уланымды», – деген ауаз келген заманда, Ол Аллах Атадан хурмет эм махтау алгъанды.
Эмда Аллахны Уланы келип, биз хакъ керти Аллахны билир ючюн бизге акъыл бергенин билебиз. Биз хакъ керти Аллахдабыз эмда Аны Уланы Масих Иссадабыз. Ол а хакъ керти Аллахды эм ёмюрлюк жашауду.