36 Исса алагъа муну бир кишиге да айтмазгъа буйрукъ этди. Алай а Ол аланы ненча тыйса да, ала андан да бек хапар жая эдиле.
Исса анга: «Сакъ бол, бир кишиге да айтма; алай а барып, дин къуллукъчулагъа кёрюнюп, адамлагъа шагъатлыкъгъа, Муса буйрукъ этген къурманны элт», – деди.
Алай а Исса, ким болгъанын белгили этмезге, алагъа къаты буюрду.
Исса алагъа: «Муну бир киши да билмесин, – деп къаты буюрду эмда – Къызгъа аш беригиз», – деди.
Сора олсагъат аны къулакълары ачылдыла, аны тилини байланнганы да эркин болуп, ол таза сёлешип башлады.
Эмда бек сейирсине эдиле: «Барын да иги этеди: сангырауланы эшитиучюле этеди, тилсизлени сёлешиучюле этеди!» – дей эдиле.
Сора Исса: «Элге да кирме, элде бир кишиге да айтма», – деп аны юйюне ийди.
Ала таудан энишге тюшгенде уа, Ол алагъа, кёргенлерин Адам Улу ёлгенледен тиргизилгинчи бир кишиге да айтмазгъа буйрукъ этди.