35 Сора олсагъат аны къулакълары ачылдыла, аны тилини байланнганы да эркин болуп, ол таза сёлешип башлады.
Татыгъыз, Раббийни къалай ахшылыкълы болгъанын кёрюрсюз. Анга ышаннган адам насыплыды!
Сокъурла кёрюп, акъсакъла да жюрюп башлайдыла, келепенле тазаланадыла, сангыраула эшитедиле, ёлгенле тиргизиледиле, жарлылагъа да Хайыр Хапар бериледи.
Ол адам олсагъат турду да, жатхан жерин алып, барыны да алларында чыкъды, алай бла бары да сейирсинип: «Бир заманда да биз быллай иш кёрмегенбиз!» – деп, Аллахха махтау салдыла.
Эмда, кёкге къарап, ахтынып, анга: «Эффата!» – деди, аны магъанасы «ачыл!» – деген сёздю.
Исса алагъа муну бир кишиге да айтмазгъа буйрукъ этди. Алай а Ол аланы ненча тыйса да, ала андан да бек хапар жая эдиле.