5 Ол хар заманда, кече да, кюн да, таулада, къабырлада къычырып, кесин ташлагъа ура эди.
Ол кёп кере бугъоула бла, сынжырла бла байланнган эди, алай а сынжырланы юзе эди эм бугъоуланы ууата эди; аны тыяргъа бир кишини да къолундан келмей эди.
Иссаны узакъдан кёргенинде уа, чабып келип, Анга сежда этди,
Сизни атагъыз ибилисди, сиз да атагъызны кюсегенлерин этерге сюесиз. Ол алгъындан да адам ёлтюрюучю болгъанды, хакъ кертиде турмагъанды; нек десегиз анда хакъ керти жокъду. Ол ётюрюк айтхан заманында, кесинден айтады; нек десегиз ол ётюрюкчюдю эм ётюрюкню атасыды.