29 Тийгенинлей, олсагъат аны къаны кетгени тохтады, андан сора ол аурууундан сау болгъанын чархында сезди.
Бийикдеги тоханаларынгы сууланы башында къурайса, булутланы Кесинге файтон этесе, желни къанатлары бла жюрюйсе.
Сени тийрелеринге ырахатлыкъ береди, эм иги будай бла тойдурады сени.
Раббий, Санга ышанама, бир заманда да айыплы болмайым, Сени тюзлюгюнг бла мени къутхар;
Сора, онеки жылны къаны кетип ауругъан бир тиширыу, артындан келип, Иссаны кийимини къыйырына тийди.
Нек десегиз Ол кёплени сау этген эди, алай бла ауруулары болгъанла, Анга тиер ючюн, кеслерин Аны юсюне ата эдиле.
Нек десегиз ол: «Аны кийимине окъуна тийсем да сау боллукъма», – деген эди.
Исса анга: «Къызым! Сени ийманынг сени къутхарды; ырахатлыкъ бла бар, энди аурууунгдан сау болгъанлай тур», – деди.
Ол заманда уа Исса кёплени аурууларындан, ырахынлыкъларындан, огъурсуз нюрледен сау этген эди, кёп сокъурлагъа да кёз жарыкъ берген эди.