39 Сора Ол, туруп желни тыйды, кёлге да: «Тын, тохта!» – деди. Жел тохтап, терен шошлукъ болуп къалды.
От бла буз да, къар бла булутла да, аны сёзюн толтуруучу къаты жел да,
«Мен кёрге тюшсем, мени къанымдан не файда? Топуракъ Санга махтау саллыкъмыды? Сени хакъ кертинги билдирликмиди?
Кесини уллу кючю бла Ол ёмюрде да бийлик этеди. Аны кёзлери миллетлени кёредиле, къаугъачыла кеслерин уллудан кёрмесинле.
Бизни битеу жашау кюнлерибиз Сени чамланыуунгда озгъандыла, биз жылларыбызны ынчхау бла ётдюребиз.
Исса алагъа: «Сиз былай къоркъакъ нексиз, ийнаныулары азла?» – деди. Андан сора туруп желни да, кёлню да тыйды, сора терен шошлукъ болду.
Исса уа къайыкъны арт жанында жастыкъгъа таянып жукълай эди. Аны уятып, Анга: «Устаз! Биз жоюлгъанлыкъгъа, Сен къайгъырмаймыса?» – дедиле.
Исса, халкъны чабып басыннганын кёрюп, харам нюрню тыйып, анга: «Тилсиз эм сангырау нюр! Мен санга буйрукъ этеме, чыкъ бу жашдан эм мындан арысында анга кирме!» – деди.
Исса: «Тын, бу адамдан чыкъ!» – деп жинни тыйды. Сора жин, ол адамны синагоганы ортасында жыгъып, анга не аз да заран этмей, аны ичинден чыкъды.
Исса, тиширыуну къатына келип, къызыу аурууун тыйгъанда, ауруу аны къойду. Тиширыу, олсагъат туруп, алагъа шапалыкъ этип башлады.
Сора, къатына келип, Аны уятып: «Устаз! Устаз! Жоюлабыз!» – дедиле. Ол а, туруп, желни да, сууну толкъунланыуун да тыйды. Ала тохтадыла эмда шошлукъ болуп къалды.