37 Сора уллу жел кётюрюлдю. Толкъунла къайыкъгъа уруп кире эдиле, алай бла къайыкъ суудан тола башлагъан эди.
Сора ала, халкъны ийип, Исса къайыкъда болгъанынлай, Аны кеслерини биргелерине алып кетдиле; Аны бла бирге башха къайыкъла да бар эдиле.
Исса уа къайыкъны арт жанында жастыкъгъа таянып жукълай эди. Аны уятып, Анга: «Устаз! Биз жоюлгъанлыкъгъа, Сен къайгъырмаймыса?» – дедиле.
Кемени, юзмезли сай жерге сюрюп, ары чёкдюрдюле. Кемени буруну юзмезге батып, къымылдамай къалды, арт жаны уа толкъунланы кючюнден сына башлады.
Юч кере мени таякъла бла тюйгендиле, бир кере ташла бла тюйгендиле, юч кере кеме батханны сынагъанма, бир кече бла бир кюнню ачыкъ тенгизде ашыргъанма.