Ол жолгъа чыкъгъан заманда, биреу чабып келип, Аны аллында тобукъланып, Анга: «Ахшы Устаз! Ёмюрлюк жашаудан юлюшлю болур ючюн, мен не этейим?» – деп сорду.
Ма, эшикни къатында сюелип, аны къагъып турама: Мени ауазымы эшитип, эшигин ким ачса да, аны къатына кирликме эм аны бла, ол да Мени бла ушхууур ашарыкъбыз.