50 Ол, юсюнден тыш кийимин атып, ёрге туруп, Иссагъа келди.
Галилея кёлню къаты бла бара туруп, Исса эки къарындашны, Петер аталгъан Шимонну эм аны къарындашы Эндрейни, чабакъ ауну кёлге ата тургъанлай кёрдю; нек десегиз ала чабакъчыла эдиле.
Исса, тохтап, аны чакъырыргъа буюрду. Сокъурну чакъырып, анга: «Къоркъма, тур, чакъырады сени», – дедиле.
Исса анга: «Сен Менден не тилейсе?» – деп сорду. Сокъур Анга: «Устаз! Мени кёзлерим кёрсюнле», – деди.
Бизни тёгерегибизде булутла кибик алай кёп шагъатла бардыла! Ол себепден битеу бизге чырмау болгъан затланы, бизни бийлеп тургъан битеу гюняхларыбызны юсюбюзден атайыкъ эмда бизге белгиленнген жолубузда тёзюмлюк бла барайыкъ.