17 Ол жолгъа чыкъгъан заманда, биреу чабып келип, Аны аллында тобукъланып, Анга: «Ахшы Устаз! Ёмюрлюк жашаудан юлюшлю болур ючюн, мен не этейим?» – деп сорду.
Ол заманда Патчах Кесини онг жанындагъылагъа: „Келигиз, Атамы алгъышлылары, дуния жаратылгъандан бери сизге хазырланып тургъан Патчахлыкъгъа ие болугъуз.
Ала уа келип, Анга: «Устаз! Сен тюз сёзлю болгъанынгы эм биреуню кёлюне жетерге кюрешмегенинги биз билебиз; нек десенг бир кишиге да бет этип къарамайса, алай а Аллахны жолуна тюз юйретесе. Кесарьгъа жасакъ берирге тийишлимиди, огъесе тюйюлмюдю? Биз берейикми, огъесе бермейикми?» – дедиле.
Ол, Иссагъа кече келип, Анга: «Устаз! Сен Аллахдан келген Устаз болгъанынгы биз билебиз; нек десенг бир киши да, Аллах аны бла бирге болмаса, Сен этген илишанланы эталлыкъ тюйюлдю», – дегенди.
Ол а къалтырап, эси кетип: «Раббий, манга не этерге буюраса?» – деди. Раббий да анга: «Тур да шахаргъа бар, санга не этерге керек болгъаны анда айтылыр санга», – деди.