Ол заманда Ахия Анга: «Устаз! Сени атынг бла жинлени къыстагъан, бизни ызыбыздан а жюрюмеген бир адамны кёрдюк да, ол бизни ызыбыздан жюрюмегени себепли аны тыйдыкъ», – деди.
Бир жумушчу да эки бийге къуллукъ эталлыкъ тюйюлдю. Нек десегиз неда бирин кёрюп боллукъ тюйюлдю, экинчисин а сюерикди; неда бирине кёл саллыкъды, экинчисине уа эс бурлукъ тюйюлдю. Аллахха да, байлыкъгъа да къуллукъ этерге болаллыкъ тюйюлсюз».
Ол себепден сизге айтама, Аллахны Нюрю бла сёлешген бир адам да, Иссагъа налат бермез эм бир адам да Сыйлы Нюр бла болмаса, Иссагъа Раббий деп айталмаз.