«Адам Улу кёп азап чегерге керекди; таматала, баш дин къуллукъчула, дин алимле Аны къабыл этмей къоярыкъдыла. Ол ёлтюрюллюкдю эм ючюнчю кюн тиргизилирикди», – деди.
Биз а барыбыз да, кюзгюде кибик, ачыкъ бетли болуп, Раббийни аламатлыгъына къарап, Анга ушаш болур ючюн аламатлыкъны бир даражасындан бир даражасына тюрленебиз; бу да Раббийни Нюрюню юсю бла болады.
Мен анга: «Жюйюсхан, сен билесе», – дедим. Ол да манга: «Была ол уллу азапдан келгенледиле; ала, Къозуну къаны бла кеслерини кийимлерин жуууп, аны бла кийимлерин акъ этгендиле;