29 Тилек этген заманында, Аны бетини сыфаты тюрленди, Аны кийими да акъ, жылтырауукъ болуп къалды.
Ол анда аланы алларында тюрленди. Аны бети кюн кибик жарытды, Аны кийимлери уа чиммакъ акъ болдула.
Андан сора Исса аладан экисине ала бир элге бара тургъан заманда, жолда башха сыфатда кёрюннгенди.
Битеу халкъ сууда кёмюлдюрюлгенден сора уа, Исса да сууда кёмюлдюрюлюп тилек этген заманда, кёк ачылды.
Ол а адам жашамагъан жерлеге кетип, тилек эте эди.
Ол кюнледе Исса, тилек этерге таугъа чыгъып, сау кечени Аллахдан тилек этип турду.
Бир жолда Исса таша жерде тилек этген заманда, сохталары да Аны биргесине эдиле. Ол алагъа: «Халкъ Мени кимге санайды?» – деп сорду.
Алайына эки киши Аны бла сёлеше эдиле, ала уа Муса бла Илияс эдиле.
Сёз адам болуп толу шафауаты эм хакъ кертилиги бла, бизни бла жашагъанды; биз да Аны аламатлыгъын кёргенбиз, Атадан жангыз туугъанны аламатлыгъын.
Синедрионда олтургъанла барысы да, Истефаннга сынап къарап, аны бети, мёлекни бетича болуп къалгъанын кёрдюле.
Сора мен уллу акъ тахтаны эм анда Олтургъанны кёрдюм; Аны бетинден кёк да, жер да къачдыла эм алагъа жер табылмады.