28 Исса, бу сёзлени айтхандан сора, сегиз кюн чакълы озгъанлай Петерни, Ахияны, Якъупну алып, тилек этерге таугъа чыкъды.
Раббий ант этгенди эм сокъуранырыкъ тюйюлдю: «Сен Мелкиседекни чынында ёмюрге да дин къуллукъчуса», – дегенди.
Эмда халкъны ийип, Ол жангызлай, тилек этерге таугъа чыкъды; ингирде Кеси жангыз анда къалды.
Исса, халкъны кёрюп, таугъа ёрледи; Ол олтургъан заманда, Аны сохталары Аны къатына келдиле.
Эрттенликде уа бек эртте туруп чыкъды да адам болмагъан жерге кетип, анда тилек эте эди.
Эмда аланы ашырып, Кеси тилек этерге таугъа чыкъды.
Битеу халкъ сууда кёмюлдюрюлгенден сора уа, Исса да сууда кёмюлдюрюлюп тилек этген заманда, кёк ачылды.
Ол а адам жашамагъан жерлеге кетип, тилек эте эди.
Ол кюнледе Исса, тилек этерге таугъа чыгъып, сау кечени Аллахдан тилек этип турду.
Юйге келгенлей а, Исса Петерден, Ахиядан, Якъупдан эмда къызны атасындан бла анасындан башха бир кишини да кирирге къоймады.
Бир жолда Исса таша жерде тилек этген заманда, сохталары да Аны биргесине эдиле. Ол алагъа: «Халкъ Мени кимге санайды?» – деп сорду.
Исса, бир таугъа чыгъып, анда сохталары бла олтурду.
Энди сизге ючюнчю кере келеме. Эки неда юч шагъатны айтханлары бла хар сёз бегимли боллукъду.
Масих дуниядагъы жашаууну кюнлеринде ачы къычырыкъла бла эм жилямукъла бла Аны ёлюмден къутхараллыкъ Аллахдан дууа этип тилек этгенди эм Аллахха хурмет этгени ючюн Аны тилеги къабыл болгъанды.
Нек десегиз биз сизге бизни Раббийибиз Масих Иссаны кючюн эм келлигин, ушатылып айтылгъан ётюрюк таурухланы ызындан барып билдирмегенбиз, алай а Аны уллулугъун кеси кёзюбюз бла кёрюп билдиргенбиз.