17 Бары да ашап тойдула, аладан къалгъан кесекледен да онеки четен жыйылды.
Гилад Меникиди, Манаше Меникиди, Эфрайим да Мени башымдагъы темир бёркдю, Яхуда Мени патчах таягъымды,
Санга ышанама мен, Раббий; я Раббий Аллахым, Сен тилегими къабыл этериксе.
Исса беш ётмекни бла эки чабакъны алып, кёкге къарап, (Аллахха) шукур этип, сындырып, халкъгъа юлеширге сохталарына берди.