Къайда тутса да, ол аны жерге аудурады, жашым аууз кёмюклерин иеди эм тишлерин къыжылдатып, къурушуп къалады; ол нюрню къыстагъыз деп, Сени сохталарынга айтхан эдим, ала уа болалмадыла», – деди.
Исса жагъагъа чыкъгъан заманда уа, кёпден бери жинли болуп тургъан, кийим да киймеген, юйде да жашамай, къабыр дорбунлада жашагъан, шахардан бир адам Иссагъа тюбеди.
Энди къалай кёргенин а билмейбиз, неда аны кёзлерин ким ачхан эсе да, биз билмейбиз; кеси акъыл-балыкъ болгъанды, кесине соругъуз, кесини юсюнден кеси айтсын», – дедиле.
Анасындан акъсакъ туугъан бир адам бар эди. Аны уа, хар кюнден келтирип, табыныучу юйню «Ариу Эшик» атлы эшигини къатында, табыныучу юйню арбазларына киргенледен садакъа тилерге олтурта эдиле.