39 «Юйюнге къайт да, Аллахны санга не этгенин айт», – деди. Ол, барып, Иссаны анга не этгенин битеу шахарда айтып жюрюдю.
Ол а, чыкъгъанлай, болуннганны хар жерде жайып билдирип башлады. Ол себепден Исса энди шахаргъа ачыкъ киралмады, алай а тышында, адам болмагъан жерледе турду. Ары Анга хар жерден адамла келе эдиле.
Сора, Исса къайыкъгъа миннгенде, алгъын жин тутхан киши Аны бла къалыргъа Андан тиледи.
Исса уа анга эркинлик бермеди, анга: «Юйюнге, кесингикилеге бар да, Раббийни санга не этгенин эм санга къалай жазыкъсыннганын алагъа айт», – деди.
Ичинден жинле чыкъгъан адам а, Иссадан: «Мени биргенге ал», – деп тиледи. Алай болгъанлыкъгъа Исса аны ийип:
Исса къайтхан заманда уа, халкъ Аны къабыл этди, нек десегиз бары да Аны сакълай эдиле.
«Барыгъыз, мени битеу этгенлерими айтхан Адамгъа къарагъыз: Ол Масих болурму экен?» – деди.
Кесиникилеге эм бегирек да юйдегилерине къайгъырмагъан адам а, иймандан чыкъгъанды эм иймансыздан да аманды.