41 Исса анга: «Ёнгкюч берген биреуню эки борчлусу болгъанды: аладан бири беш жюз динар борчлу, экинчиси уа элли динар борчлу болгъанды.
Ол къул а, чыгъа барып, кесини нёгерлеринден анга жюз динар борчлу болгъан биреуню тапды эм аны сермеп тутуп: „Бер манга борчунгу!“ деп бууа башлады.
Эм бизни борчларыбызны кеч, биз да борчлуларыбызгъа кечгенибиз кибик.
Ол алагъа жууапха: «Алагъа аш сиз беригиз», – деди. Ала анга: «Биз барып эки жюз динаргъа ётмек сатып алыпмы берейик алагъа ашаргъа?» – дедиле.
Бизни гюняхларыбызны кеч, нек десенг биз да бизни хар борчлубузгъа кечебиз эмда бизни терилиуге тюшюрме, алай а бизни хыйлачыдан къутхар“ деп айтыгъыз», – деди.
Билмегенлей, азап берирге тийишли ишле этген а аз тюйюллюкдю. Кёп берилген хар адамдан кёп дауланыр, кимге кёп аманат этилген эсе, андан кёп суралыр.
Неда юслерине Шилоха къала аууп ёлген ол онсегиз адам Иерусалимде жашагъанланы барындан да терс болгъанмы сунасыз?
Анга бурулуп, Исса: «Шимон! Мени санга бир айтыр затым барды», – деди. Ол да: «Айт, Устаз», – деди.
Ол себепден а санга айтама: аны кёп гюняхлары кечилгени ючюн ол кёп сюеди. Анга аз кечилген адам а аз сюеди», – деди.
Барысы да, гюнях этип, Аллахны махтауундан къуру къалгъандыла.
Тауратны Закону уа, терслик кёп болур ючюн, артда келгенди. Гюнях кёп болгъан жерде уа Аллахны шафауаты андан да кёп болгъанды.