21 Ол заманда уа Исса кёплени аурууларындан, ырахынлыкъларындан, огъурсуз нюрледен сау этген эди, кёп сокъурлагъа да кёз жарыкъ берген эди.
Сора Исса, битеу Галилеяда, аланы синагогаларында юйрете, Кёклени Патчахлыгъыны юсюнден Хайыр Хапарны билдире эм халкъны арасында хар тюрлю аурууну эм хар тюрлю къарыусузлукъну сау эте айланды.
Аны юсюнден хапар битеу Сириягъа жайылды; Анга битеу къарыусузланы, тюрлю ауруулары эм тутхан ауруулары болгъанланы, жинлилени, аймёлеклени эм санлары къурушханланы келтире эдиле, Ол аланы сау эте эди.
Нек десегиз Ол кёплени сау этген эди, алай бла ауруулары болгъанла, Анга тиер ючюн, кеслерин Аны юсюне ата эдиле.
Тийгенинлей, олсагъат аны къаны кетгени тохтады, андан сора ол аурууундан сау болгъанын чархында сезди.
Исса анга: «Къызым! Сени ийманынг сени къутхарды; ырахатлыкъ бла бар, энди аурууунгдан сау болгъанлай тур», – деди.
Ала Иссагъа келип: «Сууда Кёмюлдюрюучю Ахия бизни Санга: „Ол, Келлик Сенмисе, огъесе башханымы сакълайыкъ?“ деп сорургъа ийгенди», – дедиле.
Нек десенг Раббий сюйген адамына азап берип юйретеди, къабыл этген хар уланын тюеди», – деп айтылгъанды.