4 Юйретиуюн тохтатханында уа, Шимоннга: «Теренине жюз да, чабакъ тутаргъа ауларыгъызны атыгъыз», – деди.
Алай а биз аланы чамландырмаз ючюн, кёлге барып, ыргъакъ ат эмда алгъа тюшген чабакъны ал; сора, аны ауузун ачып, статир табарса; аны алып, Мени ючюн да, кесинг ючюн да алагъа бер», – деди.
Шимон Анга жууапха: «Устаз! Биз сау кечени кюрешгенбиз эм бир зат да туталмагъанбыз. Алай болсада, Сен айтхан ючюн ауну атайым», – деди.
Ол а алагъа: «Ауугъузну къайыкъны онг жанына атыгъыз, тутарсыз», – деди. Ала атдыла, сора асыры кёп чабакъ тюшгенинден чабакъ ауну чыгъаралмадыла.