40 Кюн батхан заманда уа, хар тюрлю ауругъан адамлары болгъанла бары да аланы Иссагъа келтире эдиле. Ол да, аланы хар бирини юсюне къолларын салып, аланы сау эте эди.
Сокъурла кёрюп, акъсакъла да жюрюп башлайдыла, келепенле тазаланадыла, сангыраула эшитедиле, ёлгенле тиргизиледиле, жарлылагъа да Хайыр Хапар бериледи.
Муну эшитгенлей, Исса жангызлай къайыкъ бла адам болмагъан жерге кетди; халкъ а, аны эшитип, шахарладан Аны ызындан жаяу барды.
Нек десегиз Ол кёплени сау этген эди, алай бла ауруулары болгъанла, Анга тиер ючюн, кеслерин Аны юсюне ата эдиле.
«Мени къызым ёле турады; келип, аны юсюне къолларынгы салсанга, ол сау болуп, ёлмей къалсын», – деп Андан бек тиледи.
Эмда анда бир къудуретли иш этерге да болалмады; жаланда ауругъанланы биразыны юслерине къолларын салып, аланы сау этди ансы.
Алай бла Пауулну чархына тийген жаулукъланы эмда белбауланы ауругъанланы юслерине салгъанлай аланы ауруулары кете эди, огъурсуз нюрле да аладан чыгъа эдиле.
Алай бла адамла, озуп баргъан Петерни ауанасы окъуна аладан бир къауумларына тиер ючюн, ауругъанланы жатхан жерлери бла тёшеклери бла орамлагъа чыгъарып сала эдиле.