39 Мени къолларыма эмда аякъларыма къарагъыз, бу Мен Кесимме. Манга тийип кёрюгюз эм эслеп къарагъыз, нек десегиз ауангыны, сиз Менде кёргенча эти бла сюеклери болмайды», – деди.
Исса, уллу ауаз бла къычырып: «Ата! Жанымы Сени къолунга береме!» – деди. Сора муну айтып, жанын берди.
Ол а алагъа: «Нек жунчуйсуз, сизни жюреклеригизге аллай акъылла нек киредиле?
Муну айтып, алагъа къолларын бла аякъларын кёргюзтдю.
Муну айтып, Ол алагъа къолларын да, аякъларын да, къабыргъаларын да кёргюзтдю. Раббийни кёрюп, сохтала къууандыла.
Къалгъан сохтала анга: «Биз Раббийни кёрдюк!» – дедиле. Ол а алагъа: «Аны къолларында чюйледен жараланы кёрмесем, чюйледен жараларына бармагъым бла тиймесем, Аны къабыргъасына къолуму салмасам, ийнанырыкъ тюйюлме», – деди.
Андан сора Томагъа: «Бармагъынгы узат да, къолларыма къара; къолунгу узат да, къабыргъама сал. Ийнанмаучу болма да, ийнаныучу бол!» – деди.
Азап чегип ёлгенинден сора, абустоллагъа кёп керти патауала бла Кесини тиргизилгенин кёргюзтюп, къыркъ кюнню ичинде алагъа кёрюне эм Аллахны Патчахлыгъыны юсюнден айта тургъанды.
Ырахатлыкъ бериучю Аллах а Кеси сизни толусунлай сыйлы этсин эм сизни нюрюгюз да, жаныгъыз да, чархыгъыз да, Раббийибиз Масих Иссаны келиуюнде къыяусуз болур ючюн, битеу саулай сакълансын.
Эмда биз, бу дуниядагъы аталарыбыздан азап чегип, алагъа хурмет этген эсек, сора жашар ючюн, нюрлени Атасына уа дагъыда бек боюн салыргъа керек тюйюлбюзмю?
Жашау Сёзню юсюнден, башындан башлап болгъанны, бизни эшитгенибизни, кеси кёзлерибиз бла кёргенибизни, къарагъаныбызны эм бизни къолларыбыз тийип сезгенни билдиребиз.