11 Абустоллагъа быланы сёзлери бош кёрюндюле эмда тиширыулагъа ийнанмадыла.
Юйню Раббий къурамаса, аны ишлегенле бош кюрешедиле; шахарны Раббий сакъламаса, къалауур жукъламай сакъ болуп бош турады.
Алай болгъанлыкъгъа ала, аны: «Исса сауду, мен Аны кёрдюм» дегенин эшитгенде, ийнанмадыла.
Ала да, къайтып, муну къалгъанлагъа билдирдиле, алай болгъанлыкъгъа алагъа да ийнанмадыла.
Ахырында Исса, онбир сохтасына ашаргъа олтургъан заманларында кёрюнюп, Аны тиргизилип тургъанын кёргенлеге ийнанмагъанлары ючюн, аланы ийнаныусузлукъларына эм жюреклерини сезимсизлигине айып этди.
Ол заманда Исса алагъа: «Эй ангылаусузла эм файгъамбарланы битеу айтханларына кеч ийнаныучула!
Ала асыры къууаннгандан энтда ийнанмай сейирсинип тургъан заманда уа, Ол алагъа: «Сизни мында бир ашар затыгъыз бармыды?» – деди.
Петер аны ызындан тебиреп тышына чыкъды. Кеси уа, мёлекни этгени керти болгъанын билмей, кёрюнюу кёрген суна эди.