48 Бу тамашагъа жыйылгъан битеу адамла да болуннганны кёргенде, кёкюреклерин тюе-тюе къайта эдиле.
Жасакъ жыйыучу уа, узакъда тохтап, кёзюн кёкге кётюрюрге окъуна базынмагъанды, алай а, кесини кёкюрегин тюетюе: „Аллах! Мен гюняхлыгъа жазыкъсын!“ деп тургъанды.
Бары да къызгъа жиляй эм сарнай эдиле. Исса уа: «Жилямагъыз, ол ёлмегенди, жукълап турады», – деди.
Муну эшитгенлеринде, аланы жюреклери эрип, Петерге бла къалгъан абустоллагъа: «Къарындашла, биз не этейик?» – дедиле.