47 Жюзбашчы уа, болуннган ишни кёргенинде, Аллахха махтау салып: «Кертиси да бу Адам тюзлюклю Киши эди», – деди.
Ол кезиуде табыныучу юйде жабыу башындан тюбюне дери жыртылып экиге айырылды; жер да титиреди, ташла да жарылдыла;
Жюзбашчы эм аны бла бирге Иссаны сакълагъанла, жер титирегенни эм битеу болуннганны кёргенде, бек къоркъуп: «Кертиси да Бу Аллахны Уланы эди!» – дей эдиле.
Халкъ а, аны кёрюп, сейирсинип, адамлагъа аллай эркинликни берген Аллахха махтау салдыла.
Иссаны туурасында тургъан жюзбашчы Аны, алай къычырып, жан бергенин кёрюп: «Кертиси да бу Адам Аллахны Уланы эди!» – деди.
Бизге тюз сюд этилгенди, биз этген ишлерибизге тийишлисин алгъанбыз. Ол а бир аман иш этмегенди», – деп, аны тыя эди.
Иудейлиле анга: «Бизни Законубуз барды, бизни Законубузгъа кёре, Ол ёлюрге керекди; нек десенг Кесин Аллахны Уланы этгенди», – деп жууап бердиле.