Исса алагъа: «„Юй ишлеучюле къабыл этмей къойгъан таш, ма ол мюйюшню баш ташы болгъанды. Ол – Раббийденди, бизни кёзюбюзге сейир кёрюнеди“ деп Китапда жазылгъанны сиз бир заманда да окъумагъанмысыз?
Ол а, аланы жюреклерини къатылыгъына жаны къыйналып, алагъа ачыуланып къарап, ол адамгъа: «Къолунгу узат!» – деди. Ол да узатды, узатханлай аны къолу, бирси къолуча сау болуп къалды.
Ол заманда Раббий, бурулуп, Петерге къарады, Петер да Раббийни анга: «Бюгече хораз къычыргъынчы, Мени юч кере инкяр этериксе», – деп айтхан сёзюн эсине тюшюрдю.