7 Сора бары да, муну кёрюп: «Ол гюняхлы адамны юйюне къонакъгъа баргъанды», – деп тарыгъа эдиле.
Алгъанлай, юйню иесине гурушха этип башладыла:
Алагъа да: „Келигиз сиз да мени жюзюм бахчама, сизге тийишлисин берирме“ деди. Ала бардыла.
Муну кёрюп, фарисейле Аны сохталарына: «Сизни Устазыгъыз жасакъ жыйыучула бла эм гюняхлыла бла нек ашайды, ичеди?» – дедиле.
Фарисейле бла дин алимле уа, жаратмай: «Ол гюняхлыланы къабыл этеди эм ала бла ашайды», – дей эдиле.
Ол да, терк окъуна тюшюп, Аны, къууанып, къонакъгъа алды.
Закай а, туруп, Раббийге: «Раббий! Мюлкюмю жартысын мен жарлылагъа берирме эм кимден хыйлалыкъ бла зат алгъан эсем да, тёрт кере къайтарып берирме», – деди.
Дин алимле бла фарисейле уа ыразы болмай, Иссаны сохталарына: «Сиз жасакъ жыйыучула бла, гюняхлыла бла нек ашайсыз-ичесиз?» – дей эдиле.
Адам Улу келди, ашайды эм ичеди, сора: „Ма, ашаргъа эм чагъыр ичерге сюйюучю адам, жасакъ жыйыучуланы бла гюняхлыланы шуёху!“ дейсиз.
Иссаны чакъыргъан фарисей, муну кёрюп, кеси-кесине: «Бу файгъамбар болса эди, сора Анга ким эм къаллай тиширыу тийгенин, ол гюняхлы тиширыу болгъанын билир эди», – дей эди.