9 Башхаланы сансыз этип, кеслерине уа тюзлюклюлебиз деп базыннган бир къауумлагъа да бу оюм берген таурухну айтды:
Ол а, кесин ариуларгъа сюйюп, Иссагъа: «Мени жууугъум а кимди?» – деди.
Фарисейле бла дин алимле уа, жаратмай: «Ол гюняхлыланы къабыл этеди эм ала бла ашайды», – дей эдиле.
Ол алагъа: «Сиз адамланы алларында кесигизни тюзлюклюлеча кёргюзтесиз, Аллах а сизни жюреклеригизни биледи. Адамлагъа уллу кёрюннген зат Аллахны аллында жийиргенчли затды.
Фарисей, туруп, кеси-кесинден: „Аллах! Мен, башха адамлача тонаучу, ётюрюкчю, зийна этиучю неда бу жасакъ жыйыучуча болмагъаным ючюн, Санга шукур этеме.
Сора бары да, муну кёрюп: «Ол гюняхлы адамны юйюне къонакъгъа баргъанды», – деп тарыгъа эдиле.
Иссаны чакъыргъан фарисей, муну кёрюп, кеси-кесине: «Бу файгъамбар болса эди, сора Анга ким эм къаллай тиширыу тийгенин, ол гюняхлы тиширыу болгъанын билир эди», – дей эди.
Иудейлиле Анга жууапха: «Сен самариялыса эм Сенде жин барды – деп, биз тюз айтмайбызмы?» – дедиле.
Ала уа, анга гурушха этип: «Аны сохтасы сенсе, биз а Мусаны сохталарыбыз.
Анга жууапха: «Саулай гюняхларынг бла туугъанса, сен да бизними юйретирге кюрешесе?» – дедиле да, аны тышына къыстадыла.
Раббий а манга: „Бар, Мен сени узакъгъа, башха миллетлеге иерикме“ деди», – деп сёлешди.
Нек десегиз ала, Аллахны берген тюзлюклюлюгюн ангыламай эм кеслери тюзлюклюлюкге жетерге кюрешип, Аллахны берген тюзлюклюлюгюне боюн салмагъандыла.
Сен а къарындашынгы нек терслейсе эмда къарындашынгы нек сансыз этесе? Биз барыбыз да Масихни сюдюню аллына тюшерикбиз.
Хар нени да ашагъан адам ашамагъанны сансыз этмесин; ашамагъан да ашагъанны терслемесин. Нек десенг Аллах аны къабыл этгенди.
Бир заманлада мен Закондан хапарым болмай жашай эдим; фарыз келген заманда уа гюнях тирилгенди,