41 «Сен Менден не тилейсе?» – деп сорду. Ол: «Раббий! Мени кёзлерим кёрсюнле», – деди.
Исса тохтап, аны Кесини къатына келтирирге буюрду. Сора ол Иссаны къатына келгенде, Исса анга:
Исса анга: «Кёрсюнле! Сени ийманынг сени къутхарды», – деди.
Алай а кёрмеген затыбызгъа ышана эсек, аны тёзюмлюк бла сакълайбыз.