2 «Бир шахарда, Аллахдан да къоркъмагъан, адамладан да уялмагъан бир сюдю болгъанды.
Ол шахарда уа бир башсыз къатын болгъанды, сора ол, сюдюге келип: „Манга зулму этген адамдан мени къоруула“ деп тилеп тургъанды.
Алай болгъанлыкъгъа сюдю кёп заманны унамай тургъанды. Ахырында уа кеси-кесине: „Мен Аллахдан да къоркъмай, адамладан да уялмай эсем да,
Ол заманда жюзюм бахчаны иеси: „Мен не этейим? Сюйюлюннген уланымы иейим, аны кёрюп, уялыр эселе уа“ дегенди.
Эмда биз, бу дуниядагъы аталарыбыздан азап чегип, алагъа хурмет этген эсек, сора жашар ючюн, нюрлени Атасына уа дагъыда бек боюн салыргъа керек тюйюлбюзмю?