18 Жаланда бу тыш къыраллыдан башха, Аллахха махтау салыргъа къайтхан болмадымы?» – деди.
Ол заманда кеслерини къайгъыларында Раббийден тилек этгендиле, сора Ол аланы къыйынлыкъларындан къутхаргъанды.
Алай а алдагъыла кёбюсю артда, артдагъыла уа алда боллукъдула».
Артдагъыла да ма алай алда болурла, алдагъыла да артда болурла; нек десегиз чакъырылгъанла кёпдюле, сайланнганла уа аздыла», – деди.
Муну эшитгенде, Исса, сейирсинип, ызындан баргъанлагъа: «Кертисин айтама сизге, Израильде да тапмагъанма Мен быллай ийманны.
Патчахлыкъны уланлары уа тышхы къарангыгъа атыллыкъдыла. Анда жиляу бла тишлени къыжылдатыу боллукъду деп айтама сизге», – деди.
Халкъ а, аны кёрюп, сейирсинип, адамлагъа аллай эркинликни берген Аллахха махтау салдыла.
Ол заманда Исса: «Тазаланнганла он тюйюлмю эдиле? Тогъузу уа къайдадыла?
Ол мёлек уллу ауазы бла: «Аллахдан къоркъугъуз! Анга махтау салыгъыз! Нек десегиз Аны сюд этер заманы келгенди. Кёкню да, жерни да, тенгизни да, суу чыкъгъан жерлени да Жаратханнга сежда этигиз!» – дей эди.