Раббий да: «Аны бийи кесини жумушчуларына тамата этип, алагъа заманында ётмек марданы юлешип берирге салгъан ышангылы эм акъыллы юй жюрютюучю ким эсе да,
Ол заманда иш жюрютюучю кеси-кесине: „Мен не этейим? Мени бийим юйню жюрютюуню менден сыйырады. Къазаргъа болаллыкъ тюйюлме, садакъачы болургъа уялама.
Ол себепден, Раббий келгинчи, замандан алгъа бир тюрлю сюд да этмегиз. Ол а къарангыда жашырылгъанланы жарыкъгъа чыгъарыр эм адамланы жюреклериндеги ниетлерин ачыкъ этер. Ол заманда уа хар кимге да махтау Аллахдан болур.