1 Исса Кесини сохталарына да былай айтды: «Бир бай адамны иш жюрютюучюсю болгъанды. Ол байны мюлкюн зыраф жояды деп, (байгъа) андан тил этилгенди.
Ингир болгъанда уа, жюзюм бахчаны иеси кесини иш жюрютюучюсюне: „Ишчилени чакъыр да, артдагъыладан башлап биринчилеге дери аланы хакъларын бер“ деди.
Раббий да: «Аны бийи кесини жумушчуларына тамата этип, алагъа заманында ётмек марданы юлешип берирге салгъан ышангылы эм акъыллы юй жюрютюучю ким эсе да,
Бир бёлек кюн озгъандан сора, кичи жаш, битеу болгъанын жыйып, узакъ жерге кетгенди, анда хауле жашап, мюлкюн зыраф жойгъанды.
Сени мюлкюнгю саякъ тиширыула бла жойгъан, сени бу жашынг келген заманда уа, сен анга асыралгъан тананы кесгенсе!“ дегенди.
«Багъалы эмда омакъ кийимле кийген, хар кюн сайын бек зауукъ этип жашагъан бир бай адам болгъанды.
Бай, аны чакъырып, анга: „Мен сени юсюнгден эшитген неди? Иш жюрютюуюнгден эсеп бер, нек десенг сен энди иш жюрюталлыкъ тюйюлсе“ дегенди.
Ючюнчюсю келип: „Бийим! Ма сени минанг, муну мен жаулукъгъа чулгъап сакълагъанма.
Иродну юйюн тутхан Кузаны къатыны Иоханна, Сусанна эм кёп башха тиширыула да Иссаны биргесине эдиле. Была кеслерини мюлклери бла Анга къуллукъ эте эдиле.
Нек десенг жамауатны къуллукъчусу, Аллахны юй жюрютюучюсюча айыпсыз болургъа керекди. Бурушакъыл болмагъан, ачыуланыучу болмагъан, ичгичи болмагъан, тюйюшюучю болмагъан, кесине хайырны сюйюучю болмагъан,
Тилейсиз – алгъан а этмейсиз, нек десегиз хайыргъа тилемейсиз, кесигизни кюсеуюгюзге жаратыр ючюн тилейсиз.
Хар ким ол алгъан саугъагъыз бла, Аллахны кёп тюрлю шафауатында огъурлу юй жюрютюучюле кибик, бир-биригизге къуллукъ этигиз.