13 Бир бёлек кюн озгъандан сора, кичи жаш, битеу болгъанын жыйып, узакъ жерге кетгенди, анда хауле жашап, мюлкюн зыраф жойгъанды.
Сора аладан кичиси атасына: „Атам! Мюлкден манга жетерик юлюшню манга бер“ дегенди. Сора аталары алагъа мюлкюн юлешгенди.
Ол болгъан затын жоюп бошагъан заманда уа, ол къыралгъа уллу ачлыкъ келип, ол да керекли болуп башлагъанды.
Сени мюлкюнгю саякъ тиширыула бла жойгъан, сени бу жашынг келген заманда уа, сен анга асыралгъан тананы кесгенсе!“ дегенди.
Исса Кесини сохталарына да былай айтды: «Бир бай адамны иш жюрютюучюсю болгъанды. Ол байны мюлкюн зыраф жояды деп, (байгъа) андан тил этилгенди.
«Багъалы эмда омакъ кийимле кийген, хар кюн сайын бек зауукъ этип жашагъан бир бай адам болгъанды.
Энди уа Масих Иссада сиз, бир заманлада узакъ болгъанла, Масихни къаны бла жууукъ болгъансыз.
Эмда, келип, сизге узакълагъа да, жууукълагъа да жарашыулукъну Хайыр Хапарын бергенди.
Аман ишлери ючюн алагъа тийишлиси жетер. Нек десегиз ала, кюндюзгю кюнде къайнап, жашауну зауукълукъгъа санайдыла; сизге айып эм бедиш келтиредиле, ала сизни бла ашай-иче тургъан заманларында кеслерини алдаулары бла зауукъ этедиле;