Мюлклеригизни сатыгъыз да садакъа беригиз. Эски болмазлыкъ бохчаланы, тауусулмазлыкъ хазнаны кесигизге кёкледе хазырлагъыз, ары уа гудучу жууукълашмайды, анда кюе да ашамайды.
Ол заманда иш жюрютюучю кеси-кесине: „Мен не этейим? Мени бийим юйню жюрютюуню менден сыйырады. Къазаргъа болаллыкъ тюйюлме, садакъачы болургъа уялама.
Муну эшитип, Исса анга: «Энтда бир зат жетишмейди санга: битеу болгъан затынгы сат да, (ахчасын) факъырлагъа юлеш, алай бла сени хазнанг кёкледе болур. Сора кел да, Мени ызымдан жюрю», – деди.
Бу ёмюрде байлагъа айтып ангылат, ала кеслерин уллудан кёрмесинле эм ышаннгысыз байлыкъларына ышанмасынла, алай а бизге зауукълукъгъа хар затны да эркин берген жашау бериучю Аллахха ышансынла.