14 Исса уа анга: «Эй адам, сизге сюд этерге неда сизни арагъызны айырыргъа Мени ким салгъанды?» – деди.
Халкъны ичинден биреу Иссагъа: «Устаз! Мени къарындашыма айт, ол бизге къалгъан мюлкден юлешип, мени юлюшюмю берсин», – деди.
Бираздан дагъыда биреу, аны кёрюп: «Сен да аладанса», – деди. Петер а: «Тюйюлме, эй адам!» – деди.
Исса, аланы ийнаныуларын кёрюп, ол адамгъа: «Гюняхларынг кечиледиле», – деди.
Исса уа, Аны келип алып, патчах этерге мурат этгенлерин билип, дагъыда жангызлай таугъа узайды.
Ол а: «Бир киши да угъай, жюйюсхан!» – деп жууап этди. Исса да анга: «Мен да терслемейме сени; бар, мындан арысында гюнях этме», – деди.]
Алай бла сен, ким да бол, башханы терслеучю адам, кечгинликли тюйюлсе. Нек десенг башханы не терслик бла терслей эсенг, кесинги да ол терслик бла терслейсе; не ючюн десенг, башханы терслеп, кесинг да аны этесе.
Адам, сен, аллай ишлени этгенлени терслеп, кесинг да ол ишлени эте, Аллахны сюдюнден къутулургъа къалай умут этесе?
Адам, сен а кимсе, Аллах бла даулашырча? Ишленнген зат аны ишлегеннге: «Сен мени былай нек этдинг?» – деп айтырмы?