38 Ала жолда бара, Исса бир элге келди. Мында Марта атлы бир тиширыу Аны кесини юйюне къонакъгъа алды.
Ол да: «Анга жазыкъсынып болушхан», – деди. Ол заманда Исса анга: «Бар, сен да алай эт», – деди.
Марта уа уллу сыйлау къайгъы эте эди, Иссаны къатына барып: «Раббий! Эгечим мени шапалыкъ этерге жангызлай къойгъанына Сен къайгъырмаймыса? Айт анга, манга болушсун!» – деди.
Исса уа анга жууапха: «Марта! Марта! Сен кёп затха къайгъы этип жунчуйса.
Ол кеси юйюрю бла бирге сууда кёмюлдюрюлгенден сора бизден: «Сиз мени Раббийге ийнаннганнга санай эсегиз, мени юйюме келип, анда туругъуз», – деп тиледи. Эмда бизни къоймай элтди.
Ясон а аланы къонакъгъа алгъанды. Ала барысы да кесарьны буйругъуна къажау жюрюйдюле, патчахха башханы, Иссаны санайдыла», – деп къычырып,
Сизге келип, бу юйретиуню келтирмеген адамны юйге алмагъыз эм анга салам бермегиз.