34 Эмда, къатына келип, жау бла чагъыр къуюп, аны жараларын байлады; сора аны, кесини эшегине миндирип, къонакъ юйге келтирип, аны къайгъысын этди.
Сени тийрелеринге ырахатлыкъ береди, эм иги будай бла тойдурады сени.
Ол къолундан келгенни этгенди: Мени чархымы алгъындан майлап, асыраргъа хазырлагъанды.
Бир самариялы киши уа, атланып бара, аны юсюне тюбеп, аны кёрюп жазыкъсынды
Экинчи кюн а, кете туруп, эки динар чыгъарып, къонакъ юйню тутхан адамгъа берип, анга: „Муну къайгъысын эт; мындан кёп жойсанг да, мен къайтхан заманымда санга берирме“, дегенди.
Эм кесини биринчи Уланын тапды. Аны бёлеп, куудушха салды, нек десегиз алагъа къонакъ юйде жер жокъ эди.
Алай бла душманынг ач эсе, анга ашат; суусап эсе, анга ичир. Нек десенг муну этип, сен аны башына жаннган кесеуле жыярса.
Сакъ болугъуз, бир киши да аманлыкъгъа аманлыкъ бла жууап этмесин; алай а хар заманда бир-биригизге да эм барына да ахшылыкъны излегиз.