1 Андан сора Раббий башха жетмиш сохта сайлады эм Кеси барыргъа сюйген хар шахаргъа бла жерге, Кесини аллында аланы экеу-экеу ийип,
Аталаны жюреклерин сабийлерине бурур ючюн, бойсунмагъанланы да тюзлюклюле бла бир акъыллы этер ючюн, Раббийге халкъны хазырлап тапдырыр ючюн, Раббийни аллында Илиясны нюрю бла эм кючю бла келликди», – деди.
Сабий, санга да Аллаху-Тааланы файгъамбары аталлыкъды. Сен, Раббийге жолланы хазырлар ючюн, Аны аллында барлыкъса,
Ол къатынны кёрюп, Раббий анга жазыкъсынып: «Жиляма», – деди.
Ахия, кесини сохталарындан экисин чакъырып, Иссагъа: «Ол, Келлик Сенмисе, огъесе биз башханымы сакълайыкъ?» – деп сорургъа ийди.
Эмда Кесини аллында хапар бериучюле ийди, ала да барып, Анга (кече къалыр жер) хазырлар ючюн, самариялы элге кирдиле.