Мен а сизге: кесини къарындашына керексиз ачыуланнган хар адамгъа, сюд этилирге тийишлиди деп айтама; кесини къарындашына: „Ракъа“, деген адам а синедрионнга тийишлиди; „Акъылсыз“ деген адам а жаханим отуна тийишлиди.
Нек десегиз мен сизге келсем, сизни мен жаратмагъанла болуп табарма эм сиз да мени сиз жаратмагъан болуп табарсыз: сизде къаугъала, зарлыкъла, ачыуланыула, даулашыула, сёз этиуле, тилчиликле, ёхтемликле, низамсызлыкъла табарма деп къоркъама.
Алай бла, бу дуниядагъы гюняхлы санларыгъызны ишлерин: саякълыкъны, харамлыкъны, тыйгъысызлыкъны, аман кюсеулени эмда ол идолгъа табыныу болгъан жутлукъну ёлю этигиз.
Мен алгъын аман айтыучу эм зулмучу эмда жюрек къыйнаучу эдим. Алай а Аллах манга мархамат этгенди; нек десегиз ол затланы, билмегенлей, ийнанмагъан заманымда этгенме.
Бу аман затланы кюсеп туруучулагъа да тюз алай боллукъду; ала кеслерини чархларын харам этедиле, Раббийни властын къабыл этмейдиле эм махтаулулагъа аман айтадыла.
Уллу иссилик адамланы кюйдюре эди эм бу палахланы эркинлиги Анда болгъан Аллахны атына ала аман айта эдиле. Алай болгъанлыкъгъа тобагъа къайтышыргъа эм Аллахха махтау салыргъа уа унамадыла.