Бизни онеки тукъумубуз, кече да, кюн да, къадалып, Аллахха къуллукъ этип, ол сёзню къабыл болгъанын кёрюрге ышанадыла. Агрипа патчах, иудейлиле мени бу ышаныу ючюн терслейдиле.
Петер, туруп, ала бла кетди; ол келгенлей, аны огъаргъы отоугъа элтдиле эм битеу башсыз къатынла жиляп аны аллына келдиле. Табита ала бла жашагъан кезиуюнде этген кёлеклерин бла чепкенлерин Петерге кёргюзтдюле.