24 Нек десегиз «хар тюрлю чарх ханс кибикди, адамны хар тюрлю махтауу да хансда гюл кибикди. Ханс къуруйду, аны гюлю да агъады;
Сени жанынгы къабырдан къутхарады, санга мархаматы бла эм ырахматы бла ахшылыкъ этеди.
Адамны жюрегин жарыкъ этген чагъырны да, аны бетин жылтыратхан зейтун жауну да, адамны жюрегин кючлю этген ётмекни да чыгъараса.
Мени жаным Раббийни, къалауурла эрттенликни сакълагъандан эсе бек, къалауурла эрттенликни сакълагъандан эсе бек сакълайды.
Раббий! Сен мени ачыуунг бла айыплама эмда манга чамланыуунг бла азап салма.
Я Раббий Аллахым, Сен этген сейирлик ишле эм бизни ючюн этген муратларынг кёпдюле – Санга ушагъан жокъду! Мен аланы айтып билдирсем, ала санаудан озарла.
Кечегиде уллу къоркъууладан, кюндюз атылгъан окъдан,
Бюгюн бар болгъан, тамбла уа отха атыллыкъ, аулакъда ёсген хансны Аллах алай кийиндире эсе, сизни уа бегирек кийиндирмезми, эй, ийнаныулары азла?
Сиз тамбла не боллугъун да билмейсиз. Нек десегиз сизни жашауугъуз неди? Бир аз заманнга чыгъып, андан сора уа думп болгъан тылпыуду.
Бу дуния да, аны талпыгъаны да озуп кетеди, Аллахны буйругъун толтургъан а ёмюрде да жашайды.