Ибрахим а: „Жашым! Сен жашагъан кезиуюнгде ахшылыгъынгы алып бошагъанынгы, Лазарь а аманлыкъны сынагъанын эсинге тюшюр. Энди уа ол мында жапсарылады, сен а азап чегесе.
Энди сизни да алай бушууугъуз барды; алай а Мен сизни энтда кёрлюкме, сора сизни жюрегигиз къууанырыкъды, сизни къууанчыгъызны сизден бир киши да сыйырлыкъ тюйюлдю.
Ол къаллай бир махталып эм къайнап жашагъан эсе да, анга аллай бир къыйынлыкъ бла ачыу беригиз. Нек десегиз ол кесини жюрегинде: „Патчах болуп олтурама, тул къатын тюйюлме, бушуу да кёрлюк тюйюлме!“ – дейди.