Пауул а анга: «Аз эсе, кёп эсе да, жангыз сен тюйюл, алай а бюгюн сёзюмю эшитгенле барысы да, бу бугъоуларымдан башха, мени кибик болуругъузну мен Аллахдан тилер эдим», – деди.
Аллах манга берген шафауатха кёре, сизни хар биригизге да айтама: кеси юсюгюзден кереклисинден кёп ойлашмагъыз; алай а Аллах хар биригизге да юлешип берген ийманыгъызны мардасына кёре эслилик бла ойлашыгъыз.
Нек десенг сен: Мен байма, бай болгъанма, бир керекли затым да жокъду, – дейсе; сен а насыпсыз да, жазыкъ да, факъыр да, сокъур да, къымыжа да болгъанынгы уа билмейсе.