Мен Жюзюм Терекме, сиз а бутакъласыз; кеси Менде болуп тургъан, Мен да анда тургъан адам кёп битимли болады; нек десегиз Менсиз бир зат да эталлыкъ тюйюлсюз.
Файгъамбарлыгъым бар эсе да эм битеу тасхаланы биле эсем да эм, хар тюрлю билимим эм битеу ийнаныуум болуп, алай бла тауланы бир жерден бир жерге окъуна салаллыкъ эсем да, сюймеклигим жокъ эсе уа, сора мен бир зат да тюйюлме.
Мен, махтана кетип, акъылсызлыкъгъа жетдим: муну сиз этдиргенсиз манга. Кертиси да мени сиз махтаргъа керек эдигиз; нек десегиз кесим сансыз адам болгъанлыкъгъа, ол «уллу абустолланы» къатында мени бир затдан да кемлигим жокъду.
Алай а Раббий манга: «Санга Мени шафауатым тамамды; нек десенг Мени кючюм къарыусузлукъда толу болады», – деп айтханды. Алай бла, Масихни кючю менде турур ючюн, мен бегирек да сюйюп къарыусузлукъларым бла махтанырыкъма.